Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Μίμηση ή Αποφυγή...;

Παράδειγμα προς μίμηση...ή και προς αποφυγή!!!




Μέσα από αυτό το βίντεο μπορεί κανείς πολύ εύκολα να διαπιστώσει, πως η συμπεριφορά και οι συνήθειες ιδιαίτερα των μεγάλων, είναι πρότυπα προς μίμηση ή και προς αποφυγή...
Καλό θα είναι να προσέχουμε τι και πως πράττουμε μπροστά στα παιδιά μας...
Καλή σας μέρα...

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

~Μόλις 8 ετών ο μικρότερος φωτορεπόρτερ~

''Qamar Hashim: Ο μικρότερος φωτορεπόρτερ του Ιράκ''


Είναι μόλις οχτώ ετών και κυκλοφορεί στους δρόμους της Βαγδάτης με μια απλή φωτογραφική μηχανή στα χέρια του, φωτογραφίζοντας καθημερινές σκηνές της πολύπαθης πόλης. Η ιστορία του Qamar Hashim έκανε σήμερα το γύρο των ειδησεογραφικών πρακτορείων σε όλο τον κόσμο που έγραψαν για τις ικανότητες του στη φωτογραφία αλλά και για το γεγονός ότι στα κάδρα προσπαθεί να αποφεύγει να απεικονίζει στρατιώτες, βομβαρδισμένα κτίρια και παρακμή, αλλά στιγμές μιας χώρας που προσπαθεί να αναρρώσει.

O Qamar είναι ιδιαίτερα γνωστός στο Ιράκ και μάλιστα έχει κερδίσει αρκετά βραβεία, ανάμεσά τους κι αυτό της Ένωσης Ιρακινών Φωτογράφων, ως ο καλύτερος νέος φωτορεπόρτερ της χώρας. Ο ίδιος ελπίζει με αυτό το επίτευγμα να μπει στο βιβλίο Γκίνες. 
“Δεν θυμάμαι την πρώτη φωτογραφία που έβγαλα, αλλά από όταν ήμουν τεσσάρων μιμούμενος τον πατέρα μου άρχισα να βγάζω φωτογραφίες του ποταμού Τίγρη, των γλάρων και των παλιών σπιτιών” είχε πει σε συνέντευξή του πριν λίγο καιρό. 
“Θέλω μέσω των εικόνων μου να δείξω πόσο ωραίο είναι το Ιράκ και πόσο καλοί είναι οι άνθρωποι του. Το Ιράκ είναι μια ειρηνική χώρα με μεγάλη ιστορία”


Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Just SMILE...!!!

Η πιο χαμένη απ’ όλες τις μέρες είναι εκείνη που δεν καταφέραμε
να χαμογελάσουμε σ’ έναν άνθρωπο. 

Χαμογέλα, ο Θεός σ’ αγαπάει!!!

Smile~Smile~Smile!!!

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Για μια κούπα καφέ!!!

Για μια κούπα καφέ...
τίποτα να μην επιτρέπεις στην ζωή σου να είναι στο ελάχιστο...
να είναι θαμπό, άγευστο...
να μην σου προκαλεί αυτό το κάτι...αυτό που κάνει τον καθένα ξεχωριστά να ανατριχιάζει...

Ακόμη κι ο καφές σου...
στην ζωή σου μόνο αυτός να είναι πικρός...τίποτε άλλο
διάλεξε τον πιο εύγευστο και τους πιο λαμπερούς κόκκους του και απόλαυσε τον σε μια μεγάλη κούπα...(Β)

Υ.Γ.: ...κι επειδή για κάποιους ο καφές είναι μια από τις κακές μας συνήθειες δεν θα μπορούσα να μην σας αφιερώσω ''τις κακές συνήθεις'' του Πασχαλίδη...

Καλό σας Απόγευμα!!!



Αν Ένα Παιδί...!!!

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική,
μαθαίνει να κατακρίνει.  
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα,                      
μαθαίνει να καυγαδίζει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία,
μαθαίνει να είναι ντροπαλό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή,
μαθαίνει να αισθάνεται ένοχο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε κατανόηση,
μαθαίνει να είναι υπομονετικό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε ενθάρρυνση,
μαθαίνει να έχει εμπιστοσύνη.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο,
μαθαίνει να εκτιμά.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε δικαιοσύνη,
μαθαίνει να είναι δίκαιο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε ασφάλεια,
μαθαίνει να πιστεύει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε επιδοκιμασία,
μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε παραδοχή και φιλία,
Μαθαίνει να βρίσκει αγάπη μέσα στον κόσμο.

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Μύρισε άνοιξη!!!


Καλό σας Απόγευμα...!!!
Ανθισμένο και μοσχομυριστό...







Ένας Χρόνος Χωρίς Τον Νίκο Παπάζογλου!!!

Νίκος Παπάζογλου (Θεσσαλονίκη 20 Μαρτίου 1948 - 17 Απριλίου 2011)



Το αγαπημένο του μαντήλι...αχώριστος φίλος του...


Καλό Ταξίδι Δημήτρη Της Καρδιάς Μας!!!

Καλό ταξίδι Δημήτρη της καρδιάς μας!!!


Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σήμερα το πρωί σε ηλικία 64 ετών ο μεγάλος λαικός τραγουδιστής Δημήτρης Μητροπάνος από ανακοπή καρδιάς. Θα μας λείψει... 
Φτωχότερο το ελληνικό πεντάγραμμο...




Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Τιραμισού για ένα γλυκό απόγευμα!!!

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ...
Υλικά
1½ φλ. τσαγιού βραστό νερό
2 κ.σ. στιγμιαίο καφέ
3/4 φλ. τσαγιού + 3 κ.σ. επιπλέον μαύρο ρούμι
1 πακέτο μπισκότα σαβαγιάρ (250 γραμμ.)
350 γραμμ. κρέμα γάλακτος
500 γραμμ. τυρί μασκαρπόνε ή άλλο κριμ τσιζ
4 κ.σ. άχνη ζάχαρη
50 γραμμ. τρίμματα κουβερτούρας
2κ.σ. άγλυκο κακάο


ΕκτέλεσηΤο τιραμισού είναι ένα αέρινο γλυκό που μπορεί να στηθεί σε πυρίμαχο σκεύος ή σε ατομικές μερίδες σε ποτήρια ή μπολ. Διαλύουμε τον καφέ στο βραστό νερό. Προσθέτουμε το ρούμι και αφήνουμε να κρυώσει λίγα λεπτά. Βουτάμε τα σαβαγιάρ μέχρι τη μέση τους (οριζόντια) και τα στρώνουμε σε οβάλ ή μακρόστενο πυρίμαχο σκεύος. Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος στο μίξερ, να σχηματιστούν απαλές κορυφές. Παίρνουμε 3 κ.σ. και αραιώνουμε το τυρί. Προσθέτουμε τις 3 κ.σ. ρούμι ώστε να έχουμε μια απαλή κρέμα τυριού. Προσθέτουμε τη ζάχαρη στη χτυπημένη κρέμα και συνεχίζουμε να τη χτυπάμε μέχρι να στέκεται. Με απαλές κινήσεις, με κουτάλι ενώνουμε τη σαντιγί με την κρέμα τυριού. Στρώνουμε μία στρώση στα μπισκότα. Πασπαλίζουμε τριμμένη σοκολάτα. Επαναλαμβάνουμε 2 στρώσεις μπισκότο και τελειώνουμε με μία στρώση κρέμα. Πασπαλίζουμε κακάο και την υπόλοιπη σοκολάτα. Αν θέλουμε, γαρνίρουμε με φράουλες ή φρούτα του δάσους. Καλύπτουμε το σκεύος. Αφήνουμε το τιραμισού στο ψυγείο να παγώσει για μερικές ώρες.

Καλή σας Επιτυχία...!!!

Χριστός Ανέστη από τις αγαπημένες σας Επουράνιες!!!


Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Από τις Επουράνιες με αγάπη!!!

ΠΑΝΤΑ ΑΝΟΙΞΗ ΕΥΧΟΜΑΙ 

Πάντα Αναγέννηση και Ανάσταση
Να βαίνεις προς τα εκεί
Ύστερα από το καθετί

Πάντα Άνοιξη και Ευαγγελισμός
με καλές ειδήσεις 
κόντρα στις παραπληροφορήσεις της κρίσης

Πάντα να αν-ΙΣΤΑΣΑΙ
Να θες να αγγίξεις κάθετι πνευματικό
Ακόμα και αν το υλικό σου φαίνεται ισχυρό!!!

Πάντα άνοιξη
μου πε ο Σαββόπουλος πέρσυ στα γενέθλια
Πάντα άνοιξη λέω φέτος στα Εορτο-έθλια

ΓΙΟΡΤΑΖΩ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ 
ΚΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΑΜΑΙ!!!



Ένα από τα ποιήματα της αγαπημένης μας Kostantinas Sug...
Της ευχόμαστε χρόνια πολλά,ευλογημένα...γεμάτα χαρές και δημιουργικότητα...
Καλή Ανάσταση...η ζωή σου να ναι ΠΑΝΤΑ ΑΝΟΙΞΗ και γεμάτη μοσχομύριστα λουλούδια...
Να τα εκατοστήσεις...   
                                   
με αγάπη από τις Επουράνιες!!!

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Τι ζητάς φίλε της καρδιάς μου...;

Ρωτάς τι ζητώ. 
Τι λαχταρά η καρδιά μου, για να μπεις μέσα της, να φωλιάσεις εκεί, να είσαι φίλος της καρδιάς.. Φίλοι καρδιάς, καρδιακοί φίλοι.. Όμορφο ε?
''Το πιο απλό'', σου απαντώ. Το πιο απλό, μα και το πιο χρονοβόρο, αν μπορεί κανείς να αποκαλέσει βορά χρόνου το δόσιμο σε έναν άλλο άνθρωπο.
Να εξετάζεις τα μάτια μου, να ανιχνεύεις εκεί όσα δεν ειπώνονται με λέξεις...
Να με αγκαλιάζεις, χωρίς να χρειαστεί να το ζητήσω...
Να θυμάσαι μικρές λεπτομέρειες από πράγματα που κάποτε σου είπα ότι αγαπώ και να με εκπλήσσεις ευχάριστα, προσπαθώντας να τα κάνεις πραγματικότητα. Να ακούς τις γκρίνιες και τις ανασφάλειες μου με υπομονή και κατανόηση.
Να με επιπλήττεις με κίνητρο αγάπης, θέλοντας να με κάνεις καλύτερη...
Να αποφεύγεις την κολακεία...
Να είσαι εκεί για μένα, σταθερά, αμετακίνητα, να μην είναι ρευστή η παρουσία σου στη ζωή μου, να μην είσαι εδώ μόνο όταν έχεις ανάγκη να πάρεις, να είσαι εδώ γιατί πήρες απόφαση, γιατί ανέλαβες την ευθύνη που συνεπάγεται το να είσαι δίπλα μου.
Να μην είμαι ένα χόμπι που θα σου περάσει, αλλά το σταθερό χέρι που κρατάς μέσα στο πέρασμα της ζωής.
Να μην ζητάς επιβεβαίωση του εγωισμού σου μέσα από μένα, αλλα να δαμάζεις τον εγωισμό σου απο αγάπη για μένα.
Όλα αυτά αξιώνω εγώ να κάνω για την αγάπη σου. Κι αν η αγάπη αυτή καθρεφτιστεί και στα δικά σου μάτια, τότε τίποτε και κανείς δεν θα σε βγάλει απ'το περιβόλι της καρδιάς, φίλε μου καρδιακέ, καρδιακέ μου φίλε...

Υ.Γ. Για όλους αυτούς που πληγώθηκαν από την φιλία, αλλά ποτέ δεν έπαψαν να πιστεύουν σε αυτή.

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Ο Φύλακας Άγγελός Μας!!!

ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ...!!!

Κάποτε ένα μικρό κορίτσι καθόταν μόνο του στο πάρκο. Όλοι το προσπερνούσαν και κανείς δεν σταματούσε να δει γιατί έμοιαζε να είναι τόσο θλιμμένο. Ντυμένο με ένα φθαρμένο ροζ φορεματάκι, ξυπόλυτο και βρώμικο, το κορίτσι απλά καθόταν εκεί και παρακολουθούσε τους ανθρώπους που περνούσαν. Ποτέ δεν δοκίμασε να τους μιλήσει. Ποτέ δεν πρόφερε μία λέξη. Πολλοί άνθρωποι πέρασαν μπροστά της αλλά κανένας δεν σταμάτησε.

Την επόμενη μέρα η περιέργειά μου με οδήγησε πίσω στο πάρκο. Ήθελα να δω αν το μικρό κορίτσι θα ήταν ακόμα εκεί. Και ναι, ήταν εκεί, στην ίδια ακριβώς θέση όπου ήταν και την προηγούμενη μέρα και με το ίδιο λυπημένο βλέμμα. Σήμερα όμως θα έκανα το βήμα, θα πλησίαζα το μικρό κορίτσι. Εξάλλου ένα πάρκο γεμάτο κόσμο δεν είναι το κατάλληλο μέρος για να παίζει ένα μικρό παιδί ολομόναχο.

Καθώς πλησίαζα μπορούσα να δω την πλάτη του κοριτσιού. Είχε ένα περίεργο σχήμα. Σκέφτηκα ότι αυτός ήταν ίσως ο λόγος, που οι άνθρωποι την προσπερνούσαν χωρίς να κάνουν καμία προσπάθεια να της μιλήσουν. Οι παραμορφώσεις δεν είναι καλοδεχούμενες στην κοινωνία μας, και αυτό οδηγεί στον αποκλεισμό αυτών που είναι διαφορετικοί.

Καθώς πλησίασα, το μικρό κορίτσι χαμήλωσε ελαφρά τα μάτια για να αποφύγει το εξεταστικό βλέμμα μου. Μπορούσα τώρα να διακρίνω πιο καθαρά το σχήμα της πλάτης της. Είχε κάτι περίεργο,που έμοιαζε σαν μια παράξενη καμπούρα. Της χαμογέλασα για να της δείξω ότι όλα ήταν εντάξει. Ήμουν εκεί για να την βοηθήσω, για να μιλήσουμε. Έκατσα κάτω δίπλα της και την χαιρέτησα με ένα 'γεια'.Το μικρό κορίτσι έδειξε να ξαφνιάζεται και αφού με κοίταξε έντονα στα μάτια για λίγο απάντησε 'γεια'. Της χαμογέλασα και μου χαμογέλασε κι αυτή ντροπαλά. Αρχίσαμε να μιλάμε και συνεχίσαμε μέχρι που σουρούπωσε και το πάρκο άδειασε από κόσμο. Την ρώτησα γιατί ήταν τόσο θλιμμένη.

Το μικρό κορίτσι με κοίταξε με το λυπημένο μουτράκι του και απάντησε 'γιατί είμαι διαφορετική'... Αυτό είναι αλήθεια' είπα εγώ χαμογελώντας.
'Το ξέρω' είπε το μικρό κορίτσι και φάνηκε να μελαγχολεί περισσότερο.
'Μικρή μου' της είπα, μου θυμίζεις έναν γλυκό και αθώο άγγελο'. Με κοίταξε και χαμογέλασε, μετά σηκώθηκε αργά και είπε 'αλήθεια το λες;' 'Ναι, είσαι σαν ένας μικρός φύλακας άγγελλος που στάλθηκε να φυλάει τους ανθρώπους που περνούν'. Έκανε με το κεφάλι της ένα καταφατικό νεύμα και χαμογέλασε πάλι. Καθώς έκανε αυτό, άνοιξε την πλάτη του ροζ της φορέματος και από μέσα βγήκαν και απλώθηκαν δύο λευκά φτερά, 'ναι είπε, αυτό είμαι, είμαι ο δικός σου φύλακας άγγελος'. Εμεινα άφωνος, σίγουρος πως όλα αυτά ήταν παιγνίδια της φαντασίας μου. Τότε το κορίτσι είπε 'Γιά μιά φορά σκέφτηκες κάποιον άλλο εκτός από τον εαυτό σου. Η αποστολή μου εδώ ολοκληρώθηκε'.

Σηκώθηκα τότε όρθιος και είπα 'Περίμενε, γιατί κανείς δεν σταμάτησε να βοηθήσει έναν άγγελλο;' Με κοίταξε, χαμογέλασε και είπε 'Είσαι ο μόνος που μπορούσε να με δει' και μετά εξαφανίστηκε.
Και μ' αυτό η ζωή μου άλλαξε ριζικά. Έτσι, όταν νομίζεις ότι δεν έχεις κανένα, να θυμάσαι ότι ο άγγελλος σου είναι κοντά σου και σε προσέχει.

Δευτέρα 2 Απριλίου 2012

Έτσι απλά για καληνύχτα...



Ας προσεύχεται και για μας!!!
Όχι μόνο η προσευχή του αλλά και ολόκληρο το είναι του είναι αγνό...
Μακάρι όλοι να είχαμε την αγιότητα της παιδικής ψυχής...
Καληνύχτα!!!

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

ΕΟΚΑ


Η προετοιμασία του ένοπλου Αγώνα της ΕΟΚΑ

1. Οι αρνητικές και πεισματικές θέσεις της Βρετανικής Κυβέρνησης στο πρόβλημα της Κύπρου οδήγησαν τον Κυπριακό λαό σε ένοπλο Αγώνα για να διεκδικήσει το αναφαίρετο δικαίωμά του για ελευθερία. Στην Αθήνα σχηματίστηκε μια δωδεκαμελής Επιτροπή από εξέχοντα πρόσωπα της Κύπρου και της Ελλάδας, η οποία αποφάσισε να διεκδικήσει δυναμικά την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Τα μέλη της Επιτροπής επισφράγισαν την πίστη τους στο σκοπό του Αγώνα με όρκο στην Καινή Διαθήκη στις 7 Μαρτίου 1953. Πρόεδρος της Επιτροπής αυτής ορίστηκε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος ενεργούσε ως πολιτικός αρχηγός του Απελευθερωτικού Αγώνα, τον οποίο και χρηματοδοτούσε. Η Επιτροπή διόρισε ένα από τα μέλη της, το Γεώργιο Γρίβα, στρατιωτικό αρχηγό του Αγώνα, ο οποίος ήταν συνταγματάρχης εν αποστρατεία και διέθετε πλούσια πείρα στρατιωτική, κυρίως σε θέματα τακτικής πολέμου. Ως αρχηγός της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ) χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Διγενής.

2. Ο Γεώργιος Γρίβας ήξερε ότι αναλάμβανε ένα πολύ δύσκολο έργο, αλλά είχε ισχυρή θέληση, αποφασιστικότητα και προπαντός απόλυτη πίστη στο σκοπό του Αγώνα. Αφού μελέτησε τις δυνατότητες διεξαγωγής ένοπλου Αγώνα με δυο επισκέψεις του στην Κύπρο, το 1951 και το 1952, κατάρτισε στην Αθήνα γενικό σχέδιο δράσης, το οποίο έθεσε σ' εφαρμογή αμέσως μετά τη μυστική άφιξή του στις ακτές της Πάφου το βράδυ της 10ης Νοεμβρίου 1954.

3. Για την εισαγωγή οπλισμού στην Κύπρο από την Ελλάδα ο Διγενής χρησιμοποίησε φίλους και συνεργάτες του. Το πρώτο φορτίο όπλων έφτασε στην Κύπρο τον Μάρτιο του 1954. Μ' αυτά τα λίγα όπλα ξεκίνησε ο Αγώνας της ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου 1955. Ένα δεύτερο φορτίο, που μεταφερόταν με το πλοιάριο «Άγιος Γεώργιος» τον Ιανουάριο του 1955, κατασχέθηκε από τις Αγγλικές Αρχές, κατόπιν προδοσίας, κοντά στο χωριό Χλώρακα της Πάφου.

Καλό Μήνα...

Πινόκιο, ο μικρός ψευτάκος!!!

Γιατί λέμε ψέματα την πρωταπριλιά;

Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.

Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο "κώδικας δεοντολογίας" των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, έγινε με το πέρασμα του χρόνου έθιμο.

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται και ποιο βάσιμη ιστορικά, θέλει γενέτειρα του εθίμου την Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564 η πρωτοχρονιά των Γάλλων ήταν η "1η Απριλίου". Την χρονιά αυτή όμως, και επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και Πρωτοχρονιά θεωρούνταν πλέον η 1η Ιανουαρίου. Στην αρχή αυτό δεν το δέχτηκαν όλοι οι πολίτες. Οι αντιδραστικοί συνέχιζαν να γιορτάζουν, την παλαιά πλέον, πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε με τον καιρό σε έθιμο.