Η ζωή ανθίζει μέσα στα δακρυγόνα!!!

Και να που η ζωή τα καταφέρνει, και βλαστίζει μέσα στα κάνιστρα των δακρυγόνων.

Η φωτογραφία είναι του Issam Rimawi (APA images) και τραβήχτηκε στο παλαιστινιακό χωριό Μπιλαΐν στη Δυτική Όχθη. Τα κάνιστρα των δακρυγόνων μαζεύτηκαν σε διάρκεια χρόνων, στις συγκρούσεις ενάντια στην ανέγερση του ισραηλινού Τείχους της Ντροπής. Ο κήπος φτιάχτηκε ακριβώς στο σημείο όπου έπεσε νεκρός από ευθεία βολή ενός τέτοιου δακρυγόνου το 2010 ο παλαιστίνιος Bassem Abu Rahma. 

πηγή: http://left.gr/news/i-zoi-anthizei-mesa-sta-dakrygona#sthash.k531MnGF.dpuf

Delawer Omar! Ο ζωγράφος του Πολέμου...

Ο Delawer Omar γεννήθηκε 15 Οκτωβρίου του '86 και είναι κουρδικής καταγωγής.
Από την νεαρή του ήδη ηλικία ανακάλυψε την αγάπη του για την τέχνη και συγκεκριμένα για την ζωγραφική...
Η θεματική του είναι αρκετά ξεκάθαρη μέσα από τους πίνακες του!
Θα τον χαρακτηρίζαμε ως τον "Ζωγράφο του Πολέμου", που προσπαθεί να μεταφέρει στον καμβά του και να αποτυπώσει στα πορτραίτα του, τον πόνο που προκαλεί ο πόλεμος και την ελπίδα της ειρήνης...
Χαρακτηριστικό στα έργα του, στα περισσότερα είναι το περιστέρι!

Delawer Omar!

 Καλό σας απόγευμα!
Β.

Τα πραγματικά σώματα μετά την εγκυμοσύνη και η αληθινή ομορφιά της μητρότητας!!!

Το άγχος των κιλών της εγκυμοσύνης κάνει πολλές γυναίκες να πιστεύουν σε θαύματα, κανένα από τα οποία δεν έχει σχέση με αυτό της γέννησης ενός παιδιού.

Σε αντίθεση με την μη ρεαλιστική τάση, που θέλει τις γυναίκες να χάνουν αστραπιαία τα κιλά της εγκυμοσύνης, όπως άλλωστε μπορούν να κάνουν οι celebrities, το 4th Trimester Bodies Project έχει σκοπό να δείξει την πραγματική ομορφιά της μητρότητας.

Η φωτογράφος, Ashlee Wells Jackson, είναι η μητέρα πίσω από το 4th Trimester Bodies Project, το οποίο φωτογραφίζει μητέρες από όλη την Αμερική με τα παιδιά τους. "Ζούμε σε μια κοινωνία, η οποία έχει μανία με την τελειότητα. Το project έχει σκοπό να επικεντρωθεί στην ομορφιά αυτού που είμαστε", λέει και φυσικά φωτογραφίζεται η ίδια με ένα από τα τρία παιδιά της, όπως και πολλές άλλες γυναίκες με τα παραπανίσια ή όχι κιλά που τους άφησε η γέννηση του ή των παιδιών τους, με ουλές, ραγάδες, τις ατέλειες γενικά στο σώμα γενικά, αλλά και στην... ψυχή, όπως η κατάθλιψη μετά τον τοκετό.

Οι φωτογραφίες θα τυπωθούν σε βιβλίο και θα εκτεθούν ακόμα σε έκθεση, ενώ η Ashlee Wells Jackson που ήδη έχει προγραμματίσει φωτογραφήσεις σε Philadelphia, Portland, Los Angeles και Kansas City καλεί όσες γυναίκες θέλουν να φωτογραφηθούν να τον δηλώσουν στο4th Trimester Bodies.com.

Πολλές γυναίκες φοβούνται τι θα γίνει με το σώμα τους μόλις γεννήσουν και αγχώνονται πώς θα επιστρέψουν γρήγορα στα κιλά που ήταν πριν. Το σώμα αλλάζει όταν γίνεσαι μητέρα. Γίνεται πιο χαλαρό και οι μυς δεν είναι πια τόσο όσο σφιχτοί ήταν. Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είχες και αν θέλεις να το αποκτήσεις ξανά πρέπει να δουλέψεις πολύ με την γυμναστική και την διατροφή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα κιλά της εγκυμοσύνης δεν εξαφανίζονται μαγικά, όπως θέλουν να πιστεύουμε στο Χόλιγουντ. Θέλει κόπο. Αν δεν το βιώσεις (και σας μιλάει μια μάνα με πτυχίο γυμνάστριας) δεν το αποδέχεσαι. Επίσης, αν δεν γίνετε μάνες (που μου έλεγε και η μαμά μου) δεν θα μπορέσει καμιά να σας πείσει νωρίτερα, ότι το σώμα σας μετά την γέννηση ενός παιδιού, έρχεται δεύτερο σε σημασία...

Δείτε μερικές από τις φωτογραφίες!

Όλες τους πανέμορφες, γλυκύτατες και λαμπερές...

γιατί είναι μανούλες! 

Καληνύχτα!

Β.

Πηγή:  http://cosmo.gr 

~Before i die I want to...

«Πριν πεθάνω…» 

Μια θλιβερή ιστορία που έγινε παράδειγμα δημιουργικότητας. 

Ξεκίνησε όταν η Κάντι Τσάνγκ έχασε κάποιον που αγαπούσε πολύ.

Mε τη βοήθεια παλιών και νέων φίλων, 

ζωγράφισε στην πλευρά μιας εγκαταλελειμμένης κατοικίας, 

που βρισκόταν στη γειτονιά της στη Νέα Ορλεάνη, 

με κιμωλία σε μαυροπίνακα και χρησιμοποίησε stencils για να αποτυπώσει την φράση «Before I die I want to..».

Κάθε περαστικός μπορούσε με μια κιμωλία να μοιραστεί τις προσωπικές του φιλοδοξίες στο δημόσιο χώρο, αφού σκεφτεί τη ζωή του.

Μέχρι την επόμενη μέρα, ο τοίχος ήταν γεμάτος και συνέχιζε

να μεγαλώνει: before I die I want to...να τραγουδήσω 

για εκατομμύρια θεατές, να την κρατήσω για ακόμη μια φορά 

στην αγκαλιά μου, να δω την κόρη μου να αποφοιτά...

να είμαι ο εαυτός μου.

Χάρη στους ανθρώπους με πάθος, 

πάνω από 350 «Before I die I want to» τοίχοι δημιουργήθηκαν

σε περισσότερες από 25 γλώσσες, σε περισσότερες από 60 χώρες. 

( via http://www.athensvoice.gr/ )

Θα ήταν ωραία ,να καταλαβαίναμε επιτέλους πως η ζωή  μας είναι μικρή και τόσο μα τόσο απρόσμενη...Καιρός να αλλάξουμε την σκέψη μας , να γυρίσουμε την ματιά μας προς τα μέσα μας , να δούμε τι είναι αυτό που θέλουμε και να το πραγματοποιήσουμε....

Καλό σας απόγευμα.

Β.